Aktualna wystawa - do 18 stycznia 2024 r
Panorama przedstawia epokę polsko-saskiej Unii Personalnej w Dreźnie w latach 1697-1763 roku. Dwór drezdeński pod rządami Augusta Mocnego i jego syna to miejsce zamiłowania do przepychu i sztuki, jakich nigdy wcześniej w Saksonii nie widziano. Widok rozpościera się, począwszy od wieży Kościoła Dworskiego Hofkirche, na place i alejki z Pałacem Rezydencyjnym i Zwingerem, na kościoły i pałace aż po Nowe Miasto.
Krajobraz miejski, rozciągający się w dolinie Łaby, obejmujący Miśnię na północy i Pillnitz na południu, od początku porównywano z Florencją, przez co Drezno zyskało przydomek "Florencji nad Łabą".
Za podstawę do stworzenia panoramy posłużyły drezdeńskie weduty Bernardo Bellotto (Canaletto) z połowy XVIII wieku. W ten sposób wyłonił się krajobraz Drezna z architekturą renesansową i barokową, która ukazuje nam, z wyjątkiem kilku znaczących budowli, że miasto jeszcze około 1750 r. charakteryzowało się w dużym stopniu budownictwem renesansowym, co zmieniło się dopiero po zniszczeniach w wojnie siedmioletniej w 1763 r.
Scenerię panoramy wypełniają pulsujące życiem obrazy tamtych dni. Sceny z historycznymi postaciami, takimi jak car Piotr I, Johann Sebastian Bach czy Casanova podsycają "zapach czasu", z tragarzami lektyk w uliczkach, przekupkami na straganach czy błaznami na placach sprawiają, że można zanurzyć się w ich codzienność.
Wystawa towarzysząca wprowadza nas w czasy baroku. Dla Yadegara Asisi historia Drezna ma wymiar europejski: powiązania dynastyczne oraz stosunki kulturalne i gospodarcze krzyżowały się w całej Europie.
